ვფიქრობ, დღეს, მართლაც რომ, წინააღმდეგობებით აღსავსე სივრცეში იმყოფება თითოეული ჩვენთაგანი და, ლამის, ყოველდღე იმის გარკვევაში ვართ – მოჯადოებულ წრეზე ვტრიალებთ თუ მრუდე სარკეების გალერეაში ვიმყოფებით? ან იქნებ ვიღაცის უხილავ ხელს მარიონეტის როლის მორგება სურს ჩვენთვის?
ძნელია წინასწარ გამოიცნოს ადამიანმა, თუ რა იქნება წინ, რა ელის მას ცხოვრებაში, მაგრამ იმდენად ძლიერია, ხოლმე, ყოველივეს ნათელ ფერებში დახატვის სურვილი, რომ, ხშირად, სასურველს რეალობადაც აღიქვამს. თუმცა, ადრე თუ გვიან, როცა არსებულ რეალობას გაუსწორებს თვალს, მერეღა ხვდება, თუ რაოდენ დიდად განსხვავდება იგი სასურველისაგან.
ყველაზე საინტერესო კი ისაა, რომ ნიღბებით მორთულმა კარნავალმა ყოველდღიურობაში გადმოინაცვლა და ბევრმა თავისი ზომის ნიღაბიც შესანიშნავად მოირგო სახესა თუ გულზე – ზოგმა უცოდველი კრავის, ზოგმა სოლომონ ბრძენის, ზოგმაც იდეალურისა, თუმცა, პირადად მე არ ვიცი როგორია იდეალურის ნიღაბი, მაგრამ ის კი ძნელი გამოსაცნობი არაა, რას უნდა ელოდოს ადამიანი ნიღბის შიგნით…
კიდევ ბევრი რამის თქმა მინდოდა, თუმცა მაგის დროც დადგება…
19.04.2013 წ.
P.S. და, ვფიქრობ, დადგა ეს დროც…
Edi Line Blog 