შესაძლოა, ეს ჩემი პირადი აზრი იყოს, მხოლოდ ან კიდევ ბევრის მოსაზრების გახმოვანება გამომივიდეს ადამიანურ ურთიერთობებთან მიმართებაში და ალბათ რაღაც-რაღაცეების გამეორებაც მომიხდეს, თუმცა ფაქტია, რომ საკმოდ ხშირად ხდება (რაოდენ სამწუხაროც არ იყოს ეს და რაც ძალზედ საგრძნობია ბოლო 5-10 წელია), როცა პიროვნული ურთიერთობები ერთგვარ ჩარჩოებში ექცევა რიგი პოლიტიკური პროცესების, მედროვეობის ელფერგადაკრული უცნაური “პრაგმატული” ინტერესისა თუ “ახლა ჩვენი დროა”-ს ტალღაზე მომართული ქედმაღლობის გამო. ყოველივე ამას ემატება, საზოგადოებაში, ჩვენს რეალობაში, იდეალურად ადაპტირებული მავანთა ყოფა: ერთის მხრივ ესენი არიან ზოგიერთი “თბილ” სავარძელში მოკალათებულნი, საკუთარი თავი “სხვებზე მაღლა მდგომად”, რომ მიაჩნიათ და ცხვირიც შესაბამისად აქვთ აწეული, მეორეს მხრივ კი ისინი, ვინც “თავის გადასარჩენად”, იმ “ცხვირაწეულთა” მაამებლად თუ სიტუაციის თავის სასარგებლოდ გამოყენების მიზნით წაბორძიკებულს წიხლს დაუფიქრებლად რომ მიაყოლებენ, ისინი, ვისაც მედროვე-ორპირობა ისე აქვთ სისხლში გამჯდარი, რომ ხელები მუდამ ტალახისკენ, თვალები კი მსხვერპლისკენ გაურბით, ისინი ვისაც სხვის მიმართ შურმა თვლები დაუბრმავა, სხვისმა შეცდომებმა კი საკუთარი ცოდვა-დანაშაულები გადაავიწყა…
არადა, ცხოვრებაში ბევრი რამ, თანაც საკმაოდ ხშირად და მოულოდნელადაც კი იცვლება, ამასთან, არც თუ იშვიათად – საპირისპიროდ, ჰოდა ყოველივე ზემოაღნიშნულის, ცხოვრებისეულ გაკვეთილად და ჭკუისსასწავლებლად გამოყენება, ადრე თუ გვიან, ყველას მოუწევს, მანამდე კი კიდევ და კიდევ გავიაზროთ ის, თუ რა დიდი მნიშვნელობა აქვს ჩვენთვის ღირებულ, სანდო და საიმედო ურთიერთობებებს, ნამდვილ გულწრფელ ურთიერთობებს და როგორ უნდა გავუფრთხილდეთ ასეთ განძს!
© ფეისბუკის პირადი გვერდიდან გადმოტანილი სტატუსი
Monthly Archives: თებერვალი 2016
“სიძულვილის ენა” დისკუსიაში
ორ კვირაზე ცოტა მეტი ხანი გავიდა მას შემდეგ რაც აღვნიშნე – “ბეცი უნდა იყოს ადამიანი, რომ ვერ შენიშნოს ის, თუ რაოდენ არასასურველად მატულობს დაძაბულობა ქვეყანაში და როგორ ხდება ამის გამიზნულად თუ უნებლიე ხელშეწყობა სხვადასხვა მხრიდან”… მას შემდეგ პროცესები უფრო თუ არ გამწვავდა, ყოველ შემთხვევაში, არც დამშვიდებულა და თუკი რეალურ გარემოში, ჩვენს ყოველდღიურობაში, მთლად გამოკვეთილად არ ჩანს ეს, ვირტუალურ სივრცეში, ინტერნეტში, სოციალურ ქსელებში უკვე სახეზე გვაქვს უკომპრომისო და დაუნდობელი, ხშირ შემთხვევაში, ზღვარსგადაცილებული დაპირისპირებები – ზიზღისა და სიძულვილის გამოხატვა ამა თუ იმ პიროვნებასთან თუ ერთმანეთთან მიმართებაში არა მარტო პოლიტიკური გემოვნებისა თუ მრწამსის გამო, არამედ მხოლოდ და მხოლოდ განსხვავებული პოზიციებისა თუ მოსაზრებების გამოც, თუნდაც მათი ავტორები არც კი გამოხატავდნენ კონკრეტულ პოლიტიკურ ინტერესს. ასეთი აგრესიულობა, ასეთი უხამსობა და ბილწსიტყვაობა, რაც ასე უხვად, ნიაღვარივით მოედინება სოციალურ ქსელებში დისკუსიების დროს, ნამდვილად არ “დაილექება” და დაკონსერვდება ვირტუალურ სივრცეშივე, რამეთუ იქ ურთიერთობა რაღაც აბსტრაქტულ ვირტუალურ სახელთან (“ნიკთან”) კი არ ხდება, არამედ კონკრეტულ ადამიანთან – უცნობთან თუ ნაცნობთან, ახლობელთან თუ უცხოსთან, რომელთაც ძირითადად იგივე აზრები და პოზიციები, ინტერესი და გემოვნება აქვთ რეალურ სივრცეშიც…
ჩემ თანამემამულეებს ნამდვილად არ სჭირდებათ იმის შეხსენება, თუ ტერიტორიულად რაოდენ პატარა ქვეყანაა ჩვენი სამშობლო (ყველასთვის ასეთი ძვირფასი და საამაყო რომაა) და რა ადვილად შეიძლება ახლობელი ადამიანების აღმოჩენაც ე.წ. “მტრულ ბანაკში”, ჰოდა რა გვინდა ახლა, გაღიზიანებული, აგრესიულად განწყობილი, უკომპრომისო, სასტიკი და დაუნდობელი ადამიანების მომრავლება, მით უფრო ჩვენს ახლობლებში ან, თუნდაც, ოპონენტებში?! მერე? მერე, ესოდენ მომატებული აგრესია, ვითომ, სადღაც შორს გადაიკარგება?! არა და არა!!! ყოველივე ეს, უნებლიედ თუ გამიზნულად ან კიდევ პროცესებისადმი გულგრილი დამოკიდებულების გამო ისევ ჩვენს სიახლოვეს დაიბუდებს და მერე შეიძლება ისე უკონტროლოდ აზვირთდეს და აბობოქრდეს, რომ ყველაფერი ერთად წალეკოს ჩვენსავე მომხრეებსა და მოწინააღმდეგეებთან, თანამოაზრეებთან თუ ოპონენტებთან ერთად, რამეთუ ცხოვრებაში ბევრი რამ იცვლება, რადიკალურადაც კი და დღეს, ერთ საკითხში თანამოაზრე, ხვალ ოპონენტი აღმოჩნდეს სხვა საკითხთან მიმართებაში, ხოლო ადამიანში დაბუდებული ზიზღი, სისასტიკე, აგრესია ისევ ძველებური “წარმატებით” გააგრძელებს “თავის გზას”…
მრავალ გარემოებათა გამო, წლების განმავლობაში თუ დღეს ჩადენილი რიგი შეცდომებისა და დანაშაულების გამო, ბუნებრივია, ადამიანი გაღიზიანებული იყოს, ისიც ბუნებრივია, რომ რაც უფრო დიდია უსამართლობის განცდა (იგი არ შემოისაზღვრება კონკრეტული წლებით და სხვადასხვა დოზით, ამა თუ იმ ქმედების შესაბამისად, მუდამ ჩვენს გვერდითაა), მით მეტად მატულობს ემოცია, რა დროსაც (მით უფრო ვინმეს მხრიდან დაუფიქრებელი და წინდაუხედავი ქმედებების გამო) არაა გამორიცხული ახალი შეცდომები, შემდეგ კი, ჯაჭვური რეაქციით მიღებული მოჯადოებული წრის გარღვევა, არც ისე ადვილია…
დიახ, უსამართლობის განცდა თრგუნავს ადამიანს და ლოგიკურად იწვევს პროტესტის გრძნობას (ყოველთვის – წარსულშიც, დღესაც და მომავალშიც ასე იქნება), შესაბამისად აუცილებელია, რომ “სამართალმა პური ჭამოს”, შეცდომა გამოსწორდეს, დამნაშავე დაისაჯოს და ყველას ვალდებულებაა (მით უფრო ხელისუფლების!) უზრუნველყოს სამართლიანობის განცდა საზოგადოებაში, ხოლო იმის დადგენა, თუ არეულობა, დაძაბულობა, აგრესიისა და ყველა იმ უმსგავსობის მატება, რაც ზემოთ აღვნიშნე, ვის ინტერესშიც შედის, მრავალსაუკუნოვანი ისტორიისა და უდიდესი გამოცდილების მქონე ბრძენ ერს ნამდვილად არ უნდა გაუჭირდეს…
მე (ისევე, როგორც ბევრი ჩემი თანამემამულე) ნამდვილად ვერ ვიქნები გულგრილი ქვეყანაში მიმდინარე პროცესებთან მიმართებაში, კონკრეტული მოსაზრებებიც ამის გამო დავაფიქსირე, თუმცა ყოველივე ეს, ახლა, ასე ვთქვათ, ერთი ამოსუნთქვით დავწერე და არაა გამორიცხული ზოგი რამ ისე ვერ ჩამოვაყალიბე, როგორც საჭიროა და რიგ მოსაზრებებში კატეგორიულიც კი ვიყავი, ან კიდევ რაღაც-რაღაცეები მთლად ვერ დავაკონკრეტე, თუმცაღა მაინც მჯერა, რომ დღეს ნათქვამით, ბევრის პოზიცია გავახმოვანე – მე სათქმელი ასე ჩამოვაყალიბე, სხვა უკეთ იტყვის, ყველამ ერთად კი ღირსეული ქვეყანა უნდა ავაშენოთ, არა მხოლოდ ჩვენთვის, უფრო ჩვენი შთამომავლობისთვის!!!
© ფეისბუკის პირადი გვერდიდან გადმოტანილი სტატუსი
მოსაზრებები ცვლილებებთან დაკავშირებით
ამ ქვეყნად ყველაფერი დროებითია, განსხვავება მხოლოდ დროის ხანგრძლივობაშია: დროებითია ნებისმიერი სახის ურთიეთობა, შესაძლო ხშირად ცვალებადი “პოლარობით”, დროებითია პოლიტიკური პროცესები, რამეთუ არაერთი აღზევებული იმპერია გამქრალა ისტორიის რუკიდან, ზოგიერთი დამარცხებული ქვეყანა კი, მომდევნო წლებში, გლობალური პოლიტიკის წარმართველადაც მოგვევლინა, აღარაფერს ვამბობ პოლიტიკური პარტია-მოძრაობების აღზევებასა თუ დაცემაზე და მით უფრო დროებითია ნებისმიერი კარიერული წარმატება, რის მაგალითად ჩვენი ქვეყნის უახლოესი წარსულის გამოცდილებაც გვეყოფა.
დიახ, ყველაფერი დროებითია, ამიტომ ადამიანი მიმდინარე პროცესებზე “მორგებაზე” უფრო მეტად უნდა ფიქრობდეს თავის როლსა და ადგილზე, ცვლილებების შემდეგ. აქვე ერთი რამ მინდა აღვნიშნო, რომ ორპირობა, მედროვეობა, ინტრიგნობა, მლიქვნელობა, უმადურობა და სხვა მსგავსი უღირსობები ცალსახად შეიძლება ჩაითვალოს მიმდინარე პროცესებზე ერთგვარ “პრაგმატულ მორგებად”, რის შედეგადაც ერთნი მოკლევადიან თვითგადარჩენის ინსტიქტს მოერგებიან, მეორენი – რაღაც გრძელვადიანს, რასაც
არ დავაკონკრეტებ, კორექტულობიდან გამომდინარე… მიხვედრა კი ბევრს არ უნდა გაუჭირდეს და თუნდაც კონკრეტულ ადრესატამდე ვერ მიაღწიოს ჩემმა ამ მოსაზრებამ, დრო მაინც თავის ადგილას მიიტანს მისატანს…
ეჰ, სულ “დეჟა ვიუ” შეგრძნება რატომ მაქვს წლების განმავლობაში?!
© ფეისბუკის პირადი გვერდიდან გადმოტანილი სტატუსი
საახალწლო-სადღესასწაულო სიტუაციამ უკვე დატოვა თავისი პიკი და ცხოვრება თანდათან უბრუნდება ბუნებრივ, ყოველდღიური რუტინით გაჯერებულ მდგომარეობას. ყველას თავისი საზრუნავი აქვს, უზრუნველი ცხოვრების ილუზიაში მყოფთაც კი… ყველას თავის სათქმელი დაუგროვდა, ზოგი იტყვის მას, ზოგიც გულში ჩაიკლავს, ერთნი მომავალზე იფიქრებენ, მეორენი წარსულზე ჩაფიქრდებიან, როგორც იტყვიან – ასეც იქნება და ისეცო… მეც ბევრი სათქმელი დამიგროვდა და ასე, თანდათან, შემოგაპარებთ ფეისბუკის გვერდებსა თუ Edi Line Blog-ში.
ისე კი, იმდენად დინამიურად იცვლება სიტუაცია (ცვლილებების ტემპი უფრო და უფრო მოიმატებს) საზოგადოებრივ ცხოვრებასა თუ პოლიტიკურ პროცესებში, რომ პროგნოზების გაკეთება საკმაოდ უმადური საქმე ხდება, თუმცა როცა გადავათვალიერე თვეების წინანდელი ჩემი ცალკეული მიმოწერები თუ სოციალურ ქსელებში დაფიქსირებული მოსაზრებები, დავრწმუნდი რომ ბევრი რამის გამოცნობა არც თუ ისე ძნელია…
ჰოდა, როგორც აღვნიშნე, ბევრი რამ მაქვს სათქმელი, ბევრი რამ გასახსენებელი და გასაანალიზებელიც, მით უფრო, რომ სერიოზული ცვლილებებია მოსალოდნელი ქვეყანაში, შესაბამისად, როგორც ამასწინათ აღვნიშნე, “ყველაფერი დროებითია, ამიტომ ადამიანი მიმდინარე პროცესებზე “მორგებაზე” უფრო მეტად უნდა ფიქრობდეს თავის როლსა და ადგილზე, ცვლილებების შემდეგ”. ასე რომ, პირადად მე, დროდადრო, ღიად დავაფიქსირებ საკუთარ მოსაზრებებს პოლიტიკურ პროცესებთან მიმართებაშიც და ნამდვილად არ ვაპირებ შეცდომა-პრობლემებზე თვალების დახუჭვითა თუ პირში წყლის ჩაგუბებით დათვური სამსახური გავუწიო ხელისუფლებას, არც ოპოზიციის შეცდომებზე წავუყრუებ და შიგა და შიგ “გულზე მჯიღის ცემით” მიღებულ სიამაყესაც გადავასხამ წყალს მწარე სიმართლის დარი ფაქტების თქვენთვის გაზიარებით…
დღეს კი ერთი რამ შემიძლია დარწმუნებით ვთქვა (საკმაო პერიოდის განმავლობაში ცალკეულ პროცესებზე დაკვირვებისა თუ ანალიზიდან გამომდინარე), რომ უახლოეს მომავალში დაიწყება დაუნდობელი ბრძოლა პოლიტიკურ ორბიტაზე გავლენის სფეროების მოსაპოვებლად, რა დროსაც პრაქტიკულად გარდაუვალია ის, რომ ერთმანეთს სხვადასხვა პოლიტიკური ორგანიზაციების დღევანდელი თანამოაზრე-თანაგუნდელებიც კი დაუპირისპირდნენ.
მჯერა, ბევრი თანამოაზრე მყავს იმ საკითხში, რომ გვინდა ერთიან, თავისუფალ, ძლიერ, გაბრწყინებულ საქართველოში ვიცხოვროთ, ამიტომ საზოგადოების თითოეული წევრის ვალია უდიდესი პასუხისმგებლობის გრძნობით გაიაზროს ის, რომ ჩვენი მომავალი ჩვენსავე ხელთაა!
© ფეისბუკის პირადი გვერდიდან გადმოტანილი სტატუსი
როგორც ადრე აღვნიშნავდი, ბევრი რამ შეიცვლება საქართველოში, უახლოეს მომავალში, არადა, კონკრეტულ მიზეზთა გამო, ცვლილებები აქამდეც უნდა მომხდარიყო რიგ მიმართულებებსა თუ საკადრო სფეროში, თუმცა სჯობს გვიან, ოღონდ, სანამ ურემი გადატრიალ-გადმოტრიალებულა…
აქვე მინდა გულისტკივილით გავიხსენო და გაკვირვება გამოვხატო იმის გამო, რომ ამა თუ იმ უწყებისთვის ჩემი მხრიდან შეთავაზებული მხარდაჭერა, წინადადებები თუ კონკრეტული მოსაზრებები როგორ იყო ხან იგნორირებული, ხან ცინიკური პასუხით თავიდან მოცილებული, ხან კიდევ დილეტანტურად რეალიზებული. თუმცა, სადაც სრულფასოვნად იქნა გამოყენებული ჩემი ცოდნა-გამოცდილება, იქ შესაბამის წარმატებებზეც დეტალურადაა შესაძლებელი საუბარი.
ჰოდა, ამით იმის თქმა მინდა, რომ, წლების განმავლობაში, გაუგებარ მიზეზთა გამო, რიგი წინდაუხედავი თუ დაუფიქრებელი გადაწყვეტილებების შედეგად, არაერთი პროფესიონალისა თუ გამოცდილი კადრის შესაძლებლობა არ იქნა სათანადოდ გამოყენებული, შესაბამისად დღის სინათლე ვერ იხილა ბევრმა ისეთმა მოსალოდნელმა წარმატებამ, რომელთაც უდაოდ პოზიტიური როლი შეეძლო შეესრულებინა ამა თუ იმ უწყებისა თუ, მთლიანად, ხელისუფლების ავტორიტეტის ამაღლებაში…
დიახ, ქვეყანაში ცვლილებების დროა…
© ფეისბუკის პირადი გვერდიდან გადმოტანილი სტატუსი
რიგ უწყებებში, ქართულ პოლიტიკასა თუ, მთლიანად, საზოგადოებაში წლების განმავლებაში განხორციელებულმა არაერთმა გაუაზრებელმა ქმედებამ, ინტრიგებზე, ჭორებსა თუ პროვოკაციებზე დაფუძნებულმა ცალკეულმა “ბრძნულმა” გადაწყვეტილებებმა სერიოზული დაღი დაასვა როგორც პასუხისმგებლობის გრძნობას, ასევე ღირებულ ადამიანურ ურთიერთობებსაც, რაც უკვე უზარმაზარ ტვირთად აწევს ერისა და ქვეყნის ღირსებას…
ამასწინათ, ჩემი მოსაზრებები გამოვთქვი ჩვენს რეალობაში არსებულ მზარდ თუ მოსალოდნელ მძაფრ დაპირისპირებებთან დაკავშირებით და ასევე აღვნიშნე, რომ ქვეყანაში საჭირო ცვლილებების დროა, რასაც საგრძნობლად უნდა შეესუსტებინა დაძაბულობისა თუ დაპირისპირების მუხტი, თუმცა სასურველი ცვლილებები, მხოლოდ, რაღაცნაირი, “კოჭლი კუს” ეფექტით თუ ხდება, რაც მომავალში, ცაიტნოტურ სიტუაციაში ყოფნისას, ნამდვილად გამოიწვევს არასასურველი შეცდომების დაშვებას ზედა თუ ქვედა ეშელონებში, შემდეგ კი გვიანი იქნება თითზე კბენანი თუ გადაბრუნებული ურმის იქით ჰორიზონტის ცქერა…
ისე, შესაძლოა, ამჟამადაც ზედმეტად მაშფოთებს ბევრი რამ, თუმცა ვინც (განსაკუთრებით, წინა ხელისუფლებები) სათანადოდ და დროულად ვერ შეაფასა ესა თუ ის რისკები, შემდეგ რაც მოხდა, უკვე ნათლად დაანახა, რომ თვითდამშვიდების პოზის გამო მიღებულ შედეგს სირაქლემის პოზით ვეღარ უშველიდა…
ჰოდა, ბევრ რამეს გულწრფელად განვიცდი ახლა, ბევრი რამ მაწუხებს, თუმცა ბუნებით ოპტიმისტი ვარ და მჯერა უკეთესი მომავლის, იმედი მაქვს და მჯერა მრავალსაუკუნოვანი მდიდარი გამოცდილების მქონე ერის სიბრძნის!
© ფეისბუკის პირადი გვერდიდან გადმოტანილი სტატუსი
Edi Line Blog 